Hoe werkt het gaspedaal van een raket?

Het doel: de ruimte bereiken

Het DARE team bestaat al 18 jaar. De ontwikkeling begon met relatief kleine raketten, maar het nieuwste model is weer langer (8,3m), groter en heeft meer stuwkracht. Studententeams wedijveren wereldwijd om als eerste de ruimte te bereiken (100km hoogte, de Kármánlijn). Nog nooit is een studententeam zo hoog gekomen. Het huidige project, de Stratos IV moet in augustus die hoogte wel gaan bereiken en neemt zelfs payloads mee voor de ruimtevaartorganisaties ESA en Ariane. Dit is een lijstje van de afgelopen hoogterecords:

De hybridemotor heeft net als de vastebrandstofmotor een holle buis met daarin de opmerkelijke brandstof saccharine (koffiezoetjes). Om de verbrandingstemperatuur te verhogen wordt daar aluminiumpoeder aan toegevoegd en de mix wordt bij elkaar gehouden door kaarsvet.
Alleen is die brandstof onder normale omstandigheden niet brandbaar. Pas als er onder hoge druk een oxidator wordt ingespoten kan verbranding ontstaan. Met als voordeel dat de motor regelbaar is door een klep. En hij kan uit!

Die klep is cruciaal voor het functioneren én voor de veiligheid. Als de elektronica in de raket detecteert dat de raket afwijkt van zijn baan wordt de motor afgesloten (flight termination system). In 2014 was het niet functioneren van deze klep de reden van het mislukken van de lancering van Stratos II. Sindsdien sponsort Teesing deze klep die ervoor zorgt dat 6kg/s lachgas onder een druk van 60 bar de motor in kan stromen en alle bijbehorende koppelingen met JIS schroefdraad (veel gebruikt in ruimtevaart). DARE ontwikkelde de elektromechanische actuator van de klep zelf omdat de standaard bedieningen te groot zijn. Daarnaast leveren we ook het systeem om vlak voor lancering de lachgas tank te vullen en het systeem om de raket te ontsteken. Dit laatste gebeurt met lachgas, buskruit en staalwol.